Niet alleen voor Mariska Bauer, maar ook voor Christiaan Bauer was het stevig schrikken toen zijn moeder een herseninfarct kreeg. Hij schrok zich kapot, want dat haar zoiets zou overkomen, daar stond hij nooit bij stil.

“Als zoiets dan gebeurt, denk je ineens: oh shit, mijn ouders zijn niet onsterfelijk. Dat heb je soms als je jong bent, dan denk je dat alles leuk is… Totdat er zoiets gebeurt. Ik denk dat ik nu nog bezorgder ben om haar. Ik bel vaak”, zegt Christiaan in Weekend.

Christiaan en zijn broers nemen wat vaker de taken over van hun mama en proberen haar zoveel mogelijk te ontlasten.

“Wanneer er iets met haar is, of ze voelt zich niet lekker, dan maak je je toch meer zorgen dan wanneer ik bijvoorbeeld zeg dat ik hoofdpijn heb of zoiets. Dus dat soort dingen. Maar nu gaat het wel goed met haar.”